“هله هوله” های سیاسی را بشناسیم

کلثوم دلیران- “هله هوله” واژه ای عامیانه است که در ادبیات مصرفی به ویژه در حوزه غذا و خوراکی ها بکار برده می شود.

اغلب “هله هوله” های خوراکی توسط فروشندگان و مغازه داران در جلوی درب ورودی مغازه ها، مرتب و به طور وسوسه انگیزی برای جذب مشتری چیده می شود تا چشم هر رهگذر را به خود جلب کند.

پاکت های رنگی سرخ و زرد و آبی و سبز چیپس و پفک، آلوچه و …. توجه هر رهگذری را به خود جلب می کند و با نیروی جاذبه آنها را به سمت مغازه می کشاند و خلاصه کمتر کسی از خرید صرف نظر می کند و گرنه بیشتر مردم از کوچک و بزرگ زن و مرد همه و همه خوردن هله هوله را دوست دارند.

اما نکته قابل تامل اینجاست که آیا هر “هله هوله” ای ارزش خوردن و مصرف دارد که بابت آن هزینه کنیم و یا سلامتی مان را بخطر بیندازیم؟؟ به طور قطع و یقین نه!. در برخی مواقع خوردن بعضی از مواد خوراکی بی ارزش سودی که ندارد هیچ، بلکه ممکن است عوارض منفی جبران ناپذیری برای بدن و سلامتی افراد به دنبال داشته باشد.

حال، واژه “هله هوله” در ادبیات سیاست چه جایگاهی دارد و “هله هوله” های سیاسی چه کسانی هستند؟

باید بدانیم این واژه مختص افراد نبوده و در بیشتر موارد، در غالب، نوشتاری، ایجاد کانال، پیج اینستاگرام، درج مطالب، عکس نوشته، ساخت کلیپ و ویدئو و …. با ماهیت های نامشخص و غیرمتعارف به منظور تخریب، توهین، تهمت، دروغ، ناسزا و …. از سوی افرادی به اصطلاح “سیاست زده” و نه “سیاسی” علیه یکدیگر، امروزه در شبکه های اجتماعی به ویژه در بروجرد رو به افزایش است که نشات گرفته از مرگ انسانیت “سیاس” در سایه ی “سیاست زدگی” بوده تا آنجا که بوی تعفن آن تا دور دستهای زمان آینده هم به مشام خواهد رسید.

افراد اجیر شده که پشت پرده ی به راه اندازی این سیرک “سیاست زده” هستند با نوشتن مطالبی بی ارزش و فاقد محتوا با نمایش دشمنی ها و تخریب گری ها ذهن مردم را درگیر می کنند.

که اینها همان “هله هوله” های سیاسی هستند که این روزها در بروجرد به وفور مشاهده می کنیم آنهم در بستر فضای مجازی ولنگار.

“هله هوله” های فاقد اعتبار و بی هویت که خواندن و توجه کردن به آنها نه تنها دردی از جامعه مدنی را درمان نمی کند بلکه واگرایی عمیقی در بین آحاد مردم ایجاد می کنند که قابل جبران نیست.

نوعی آشفتگی مدیریتی در میان مسئولان و بی اعتمادی مردم نسبت به بهبود اوضاع نابسامان فعلی که عدم احساس امنیت و آرامش را دامن می زنند.

حال با این توصیف آیا هضم هر “هله هوله” سیاسی در فضای آشفته کنونی واجب و ضروری است ؟ یا می بایست شهروندان با بصیرت افزایی و ارتقاء سواد رسانه ای بیش از پیش، جلوی ازدیاد و رشد قارچ گونه اینگونه خوراکی های سمی که بیشتر موجب رودل کردن مغزها میشود را بگیرند.