اخبار بروجرد
هویت شهری …
کاوه حدادی(کارشناس ارشد هنر)- مجسمه سازی يا پيكرتراشي، هنرِ ريخت دادن به اشياء است و در هر اندازه و با هر ماده ای انجام می گیرد كه به محصول نهایی و خروجیِ این فرآیند، تنديس يا مجسمه مي‌گویند.
ورود هنرهاي تجسمي (مجسمه، سَردیس، تَندیس و…) به عرصه فضاهاي شهري، یکی از عوامل زيباسازي شهری است و باعث ارتقاء سلیقه ی زیبایی شناسانه ی شهروندان و هویت بخشیدن به فضاهای محیطی می شود.
در دنیای امروز و در کشورهای مختلف، استفاده از این نمادها به شکل چشمگیری افزایش پیدا کرده، چرا که مجسمه ها و نمادهای نصب شده در میدان های اصلی و مکان های مناسب یک شهر، بیانگر بخشی از فرهنگ آن شهر است.
نکته ای که در نصب این سردیس ها باید در نظر گرفت؛ اصول منظر شهری و تناسب هاست. توجه به وحدت و انسجام نمادها با محیط، از اهمیت ویژهای برخوردار است و به همین خاطر، مکان یابی مناسب، اهمیت ویژه ای دارد.
هنر شهری به طور عام و مشخصاً نصب سردیس شخصیتهای تاریخی مهم و بزرگان هر شهر و منطقه، باعث شکل گیری نوعی هویت بومی، ملی و فرهنگی شده و موجب تأثیرگذاری، الگوسازی مثبت و تلطیف منظر می شود و در حافظه مردم شهر و زندگی آنها ماندگار می شود.
اخیراً شاهد نصب سَردیسهای مشاهیر و مفاخر بروجردی در شهرمان هستیم. این اتفاق فرخنده را باید به فال نیک گرفت. «بروجرد» با توجه به سابقه و جایگاهی که در عرصه علم و فرهنگ و هنر این سرزمین دارد و چهره های ماندگاری را در بیشتر عرصه ها به ایران و جهان معرفی کرده است، شایستگی این را داشت که پیش از اینها، مسئولانش دست به این اقدام ضروری و مبارک بزنند. با این حال، فکر، طراحی و اجرای این سردیس ها را، بالای تپه چغا؛ در یک مکان تفریحی و پربازدید باید سُتود و از شهردار و مجموعهی زیباسازی، همچنین اعضای فرهیخته ی شورای شهر بروجرد تشکر کرد.
وجود این سردیسها، و استفاده از نقاشیهای دیواری و به طور کلی حضور هنر در جای جای شهر می‌تواند در کالبد نه چندان زنده ی شهرمان روحی تازه بدمد و به مردمش حس زندگی هدیه کند.
