گوناگون
مرثیه ای برای آموزش و پرورش استان لرستان
رضا آزادپور- سرانجام هشتم اسفند ۹۶ پس از کشمکش های طولانی تعدادی از نمایندگان استان وبرخی دیگر ازصاحب منصبان، مدیر کل آموزش وپرورش استان لرستان، ازسمتش کناره گیری کرد. جناب آقای خدانظر دریکوند پس از ۱۴ماه و یک روز منصبش را به سید احمد علی موسوی نیا ،سرپرست جدید ،سپرد.
در این جستار سر آن نداریم که از محاسن کاری و شخصیتی جناب دریکوند و یا محسنات سرپرست خلف ایشان سخن برانیم بلکه برآنیم لختی قلم را اززاویه دیگری بچرخانیم.
آموزش وپرورش لرستان چونان بیماری است که سال هاست از درد مزمن”سیاست زدگی”رنج می برد. این درد در سال های استقرار دولتین جناب روحانی، به مرحله لاعلاج کشندگی رسیده است. اغلب نمایندگان استان درمجلس شورای اسلامی انگار وظیفه ذاتی خود را “دخالت کردن”ویا سهم خواهی از این تن رنجور می خواهند. انگار امور دیگر و حیاتی تر را به فراموشی سپرده اند. از بام تا شام مدیران کل این سازمان را زیر فشار قرار می دهند.به جای این که یار شاطر مدیران کل باشند و خیرین را برای آبادانی مدارس دعوت نمایند، متاسفانه بعضی”بارخاطر”بوده اند و هستند.
برخی “دن کیشوت” وارصحن علنی مجلس را آوردگاهی برای نبرد با مدیران استان وشهرستان می دانندومی بینند.
رگ گردن را “به حجت قوی”می کنند وندای وامصیبتا سر می دهند!هرروز بیرقی را بر می افراشندتا لشگریانی برای مقابله با مدیران لایق فراهم سازند بلکه”عیاری”گیرند
و طرفه آن که مآلا مقصود آن ها سپردن مدیریت به حلقه های نزدیک انتخاباتی خویش است. آن چه در این کشمکش ها حلقه مفقوده است “آموزش” و بهبود کیفیت تحصیلی فرزندان این خاک و بوم است. نام به این نشان که سال های متوالی استان لرستان در کنکور و دروس نهایی در بین سه استان پایین جدول جا خوش کرده است.
رویکرد مدیریتی نوین در کشورهای توسعه یافته برپایه ی “امنیت شغلی” استوار است. در کشور ما به ویژه لرستان مدیران دولتی عموما امنیت شغلی مستحکمی ندارند.خیل مدیرانی هستند که با آزمون وخطا از اموال عمومی تا به مرحله پختگی و کار آمدی نایل می شوند به دلایل مخالفت های سیاسی و بیشتر با مخالفت افراد غیر مسئول ناگزیرند غزل خدا حافظی را بسرایند!
بارها خوانده ایم و شنیده ایم در کشور های پیشرفته ای نظیر ژاپن و آلمان بسیاری از مدیران در مسند های خود پیر می شوند و حتا می میرند. قریب ۱۳۰ سال از پیدایش پدیده ی جذاب فوتبال می گذرد در آلمان به تعداد کمتر انگشتان دو دست رئیس فدراسیون فوتبال آمده اند و رفته اند!
آخرین مدیر کل این کوی پرسنگلاخ جناب آقای خدانظر دریگوند بودند که هفتم دی ماه ۹۵ سکان این کشتی توفان زده را به دست گرفتند. تلاش گسترده ای برای به ساحل رساندن کشتی آموزش از پس تلاطم ها به انجام رساندند. لیکن پس از فقط “چهارده”ماه مهار را از دست ایشان گرفتند. در این ۱۴ ماه بحران آفرینان به جای کمک مشفقانه به پیشبرد آموزش وپرورش هر روز”مارهایی” از آستین درمی آوردند تا فضا را زهر آگین کنند.
گاهی با تهمت “اباحی”گری و یا بزرگ نمایی یک اشتباه سهوی در چاپ یک کتاب غوغا سالاری می کردند.
در این اواخر هم وادار کردن مدیران معزول به ابقای غیر قانونی وتمرد از تصمیمات قانونی رابه ارمغان آوردند.
با اوصاف ذکر شده این جانب افق روشنی برای آموزش وپرورش لرستان وبرون رفت از این دمل های چرکین سیاست زدگی، نمی بینم.
مدیر کل آینده باید بداند که ناخواسته به یک دوئل دعوت شده است و مع الاسف بیش از آن که آموزش را مدیریت کند باید “نبرد”کند. هرچند باید”امیدوار”باشیم اما بپذیریم بازار مکاره سیاست بازان “پتیاره” است.
رضا آزادپور_عضو مجمع فرهنگیان ایران اسلامی_شاخه بروجرد
