وقت یاری در شهر؛ دغدغه های آشنای هنرمندان بروجرد

روزهای بروجرد-الهام شاهدپور: شاید نخستین جلسه رسمی پیشکسوتان ‌و فعالان فرهنگی و هنری بروجرد بود که در فضایی صمیمی و به دور از تکلفات معمول حاکم بر جلسات و مسئولان صرفا جلسه ای برگزار شد تا هنرمندان از هر قشر و دسته ای به بیان دغدغه هایشان بپردازند.

دغدغه هایی که شندیدنشان برایمان در همان بدو ورود آشنا بود، از کار هنرمندی که عشق می خواهد و جوهره اش علاقه و همت است تا نیازهای مادی هنرمندانی که در جامعه به هر نحو و نوعی مورد غفلت قرار گرفته و برای هنرمند شانی به دور از مادیات قائل شده اند!

هنرمندانی که همه ما روزگار کودکی هایمان را با صدا و هنرشان پای رادیو و تلویزیون استانی یا در برنامه های سطح شهر گذراندیم و بارها با ادا اطفارهایشان از ته دلمان خندیدیم حالا موی سپید کرده و مورد بی مهری قرار گرفته اند.

گذر عمر و زحماتشان را گلایه کردند تا در این جلسه فریاد زنند، هنرمند است و میگویند روح و احساس لطیفی دارند برای همین است اگر گاه برای احقاق حقی صدایشان بلند می شود در پس بلندی صدایشان هیچ منظور و هدفی نهفته نیست.

از طرد شدن در جامعه می گویند و برایمان این طرد شدن ها و جایگزین شدن های یک شبه عجیب نیست که خود نیز از این سوراخ ها بارها گزیده شده ایم، همه چیزشان را صرف هنرشان کرده اند حتی حساس ترین لحظات زندگی شخصیشان که باید سایه شان بالای سر خانواده می بود را وقف هنر این شهر کرده اند اما حالا خسته از آن همه تلاش های ایام جوانی بی نام و نشان مانده در راه کهنسالی با دستانی خالی از هرچه بود و هست و عشقی که در سینه مالامال از گذراندن راهی پرفراز و نشیب است.

میگویند هوای شهرمان پر از گرفتگی های اخلاقی است! نامشان را بلدیم؛ زیرآب زنی ها، تهمت ها و پشت سر حرف زدن ها. تاکیدشان بر جلوه گری هنرشان، ایجاد و اشاعه فضیلتی در جامعه امروز شهرمان است فضیلت هایی که بسیاری از آنها فراموش شده اند، احسان و جوانمردی و کمک به هم نوعان.

دور هم جمع شده اند تا با ایجاد مجمعی به ارائه آموزش های رایگان هنری به نوجوانان و جوانان محروم شهرمان همت گمارند تا روزی روزگاری مثل امروز انگشت بر دهان نگزیم که چرا گذشتگانمان کاری نکردند تا امروز آمار طلاق در شهرمان اینقدر نگران کننده نباشد!

دغدغه هایشان ایجاد بسترهای آموزش هنری و استعدادیابی در مناطق محروم شهر است تا فارغ از همه دل مشغولی های شهر از آن همه پروژه های مانده بر زمین گرفته و وعده های مدیریتی نافرجام، زیر پوست همین شهری که دهانمان را پر می کنیم و از فرزانگان و نخبگانش مایه می‌گذاریم کاری کنند تا برای نوجوان امروزی دیر نشود که در دام هزار و یک آسیب این روزها اسیر شود.

میگویند مسائل فرهنگی هنری عملا توسط دولت رها شده و نیازمند حضور پیشکسوتان و دلسوزان این عرصه است تا فقر فرهنگی کم نظیر این روزهای جامعه جایش را به علم و دانایی واقعی دهد، اینها کار اهالی هنر و دلسوزان فرهنگی است.

نامشان برای من که در عرصه هنر جز قلمی به دست هنری دیگر ندارم چندان آشنا نیست یا شاید بخاطر این است که سالهاست در گمنامی هنرشان را به دنیا عرضه کرده اند و امروز از پس سالها تلاششان نگران هزار و یک مشکل فرهنگی شهرشان هستند، حالا وقت یاری است تا دیر نشده….