لرستان
جامعهی لر و چالش گسترش بنیادگرایی قومی در آن
روزهای بروجرد- ابوالفضل بابادی در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز از اهواز با عنوان «جامعهی لر و چالش گسترش بنیادگرایی قومی در آن» نوشت:
بخشی از لرتباران فعال در صفحات مجازی به انتشار تصاویر طبیعت با برنو و شکار به همراه اشعار و نوشتههایی در مدح دوران پیشین زیست جامعهی لر اقدام میکنند.
این بخش از جامعه که عملکرد رسانهایاش درصد بالایی از فعالیتهای لرتباران را تشکیل داده و نقش موثری بر جهتگیری فضای فرهنگی و اندیشهای لرها دارد، از جهتی خود را مدافع طبیعت و مظاهر طبیعت در چهارچوب کوچ عشایر و روستا معرفی کرده و در تضادی ویژه با طرفداران شهرنشینی و توسعهی لر، خود را مدافع طبیعت نشان داده، اما از طرفی حامی سرسخت شکار و برنو بوده و این نمادها را با دیدهی افتخار نگریسته که این موضوع به نوعی پارادوکسی بزرگ در پیش فرضهای ذهنی این دسته است.
متاسفانه این تفکر از پر طرفدارترین نگرشها در جامعهی لر بوده که به همین جهت غالب شاعران همتبار، در جهت خواست و تمایلات این نخبگان جامعه، در اکثر آثار خود به تولید فرهنگی در این جهت پرداختهاند.
در بررسی و تحلیل چنین تفکری، رگههایی قدرتمند از گرایش بازگشت به گذشته مشاهده میشود که به نوعی شاید بتوان آن را بنیادگرایی لری نامید، در واقع اینها بدنبال احیای شرایط پیشین و کهنی هستند که روایتگر نوستالژی دوران قدرت و اقتدار مورد اشاره در جامعهی لر بوده است.
بطور کلی میتوان ادعای طبیعتگرا بودن آنها را رد کرد و این تناقضات نشان میدهد که چون افکار عمومی جامعهی لر از طریق شهر و شهریت نتوانسته یا نخواسته اقتدار تاریخی و کهن خود را حفظ، احیاء و یا گسترش دهد، به مبارزه و تضاد با شهرنشینی و مدنیت روی آورده و به واقع بنیادگرایی لری که با ظاهری فریبنده به نام طبیعت گرایی ارائه میشود، بیش از آنکه حرکتی کنشمند باشد، در واقع واکنشی در مقابل سرعت و میزان توسعه یافتگی لرها در شهر بوده است.