فناوری
با برترین خودرو اسپرت آمریکایی تمامی دوران آشنا شوید +تصاویر
کوروت V8 ۱۹۵۵
نسل اول کوروت امروزه یکی از با ارزشترین خودروهای کلاسیک برشمرده میشود اما حقیقت این است که سی۱ در سالهای نخست با موفقیت چندانی روبرو نشد، اتفاقی که میتوانست مهر پایانی بر ادامه تولید کوروت و عرضه نسلهای بعدی باشد. مشکلاتی نظیر نفوذ آب به داخل کابین، عدم رگلاژ صحیح درها، کیفیت ساخت پایین بدنه فایبرگلاس و پیشرانه ششسیلندری که عملکرد چندان هیجانانگیزی نداشت، با نظرات منفی بسیاری روبهرو شد. فروش تنها ۲۵۰۰ دستگاه در ۱۹۵۴ آمار خوبی برای کوروت به شمار نمیرفت و شورولت در دوراهی تصمیمگیری برای تولید آن قرار داشت. با استفاده از یک پیشرانه ۸سیلندر خورجینی ۳/۴لیتری بر روی کوروت در ۱۹۵۵ وضعیت تا حدود زیادی تغییر کرد. این نیروگاه جدید ۱۹۵ اسببخاری در کنار گیربکس ۳سرعته دستی نهتنها تاثیر زیادی بر عملکرد کوروت گذاشت بلکه آن را به رقیبی جدی برای مدل جدید فورد تاندربرد بدل کرد.
کوروت ماکو شارک ۱۹۶۱
ماکو شارک کانسپتی برای نمایش ویژگیها و نوآوریهای کوروت سی۲ بود که توسط بیل میچل و لری شینودا طراحی شد. همانگونه که از اسمش پیداشت، طراحی آن از ماکو که سریعترین گونه از کوسهها به شمار میرود الهام گرفته شده است. خطوط تیز و شکسته، اگزوزهای بیرونزده از گلگیر جلو و رنگآمیزی بدنه که به یک کوسه شباهت زیادی داشت، آن را به یک خودرو نمایشی موفق بدل کرده بود. دومین نسل کوروت که در ۱۹۶۳ با نام استینگری به بازار معرفی شد بسیاری از خصوصیات طراحی ماکو شارک نظیر گلگیرهای عضلانی، شیشه جلو و دماغه را به ارث برد. در ۱۹۶۵ از کانسپت بعدی با نام ماکو شارک ۲ با طراحی کاملا متفاوت رونمایی شد که الهامبخش طراحی نسل سوم کوروت در ۱۹۶۸ به شمار میرود.
کوروت گرنداسپرت ۱۹۶۲
در اوایل دهه ۱۹۶۰ ساخت نسخهای قدرتمند و سبکوزن از نسل دوم کوروت برای رقابت با شلبی کبرا، که در مسابقات اتومبیلرانی نتایج بسیار خوبی را برای فورد به ارمغان آورده بود در دستور کار قرار گرفت. شورولت قصد داشت ۱۲۵ دستگاه از گرنداسپرت را برای کسب مجوز حضور در کلاس مسابقات جیتی به عنوان مدل ۱۹۶۳ به بازار عرضه کند. به علت مخالفت شدید جنرالموتورز با حضور شورولت در مسابقات، این پروژه در آغاز راه متوقف شد و تنها پنج دستگاه اتومبیل با پیشرانههای ۸سیلندر با خروجی بیش از ۵۵۰ اسببخار به تولید رسیدند. خوشبختانه این نمونهها نابود نشدند و توانستند در تعدادی از مسابقات مهم به پیروزی دست یابند. گرنداسپرت امروزه نیز به عنوان یکی از ارزشمندترین نسخههای نسل دوم کوروت برشمرده میشود.
کوروت استینگری L88 ۱۹۶۷
این کوروت که در آخرین سال عرضه سی۲ به بازار معرفی شد، نقطه اوج تواناییهای شورولت در ساخت پیشرانههای قدرتمند مسابقهای را به نمایش میگذارد. کد L88 قویترین نسخه پیشرانه ۴۲۷ شورولت که در ۱۹۶۵ معرفی شد محسوب میشود. این موتور دارای سرسیلندرهای سبکتر، رادیاتور آلومینیومی، کاربراتور چهاردهانه هولی و تراکم ۱۲.۵:۱ بود که آن را ملزم به استفاده از بنزین مسابقهای با اکتان ۱۰۳ میکرد که در آن زمان به صورت گسترده در آمریکا در دسترس نبود. خروجی L88 به صورت رسمی ۴۳۰ اسببخار اعلام شد اما گفته میشود که این پیشرانه در حقیقت قادر به تولید بیش از ۵۶۰ اسببخار در ۶۴۰۰ دور بر دقیقه است. این پکیج متشکل از موارد دیگری مانند سیستم احتراق ترانزیستوری، تعلیق تقویتشده، ترمزهای دیسکی، رادیو و تهویه مطبوع، گزینه ارزانقیمتی نبود و بیش از ۱۵۰۰ دلار به قیمت پایه ۴۲۴۰ دلاری کوروت اضافه میکرد که نتیجه آن تولید تنها ۲۰ دستگاه از یکی از کمیابترین کوروتهای تاریخ است.
کوروت ZL1 ۱۹۶۹
نسل سوم کوروت در ۱۹۶۸ وارد بازار شد، درست در زمانی که ماسلکارها در دوران اوج طراحیهای حجیم و موتورهای قدرتمند قرار داشتند. با ورود به دهه ۱۹۷۰ و بحران نفت، این روند رو به افول گذاشت و استانداردهای جدید آلایندگی خروجی پیشرانهها به طور محسوسی کاهش پیدا کرد. کوروت ZL1 بدون شک مثال خوبی برای این موضوع است. این پکیج که تنها در سال ۱۹۶۹ قابلسفارش بود، یک پیشرانه بیگبلاک تمامآلومینیومی ۷لیتری با خروجی بیش از ۴۳۰ اسببخار را شامل میشد که ZL1 را قادر میساخت مسافت ۴۰۰ متر را در کمتر از ۱/۱۲ثانیه طی کند. درست مانند L88، این نسخه نیز با اختلاف ۴۷۰۰ دلاری از قیمت مدل پایه یک کوروت عادی نبود و همین موجب تولید تنها ۳دستگاه از سریعترین خودرو خیابانی در آن زمان شد.
کوروت کالاوی SledgeHammer ۱۹۸۸
برند کالاوی که سابقه تاسیس آن به ۱۹۷۷ بازمیگردد، شهرت خوبی برای تقویت و بهینهسازی انواع محصولات جنرالموتورز دارد و در اوایل دهه هشتاد میلادی، با نصب کیتهای تویینتوربو بر روی کوروت سی۴ و فروش آنها در نمایندگیهای رسمی شورولت سروصدای زیادی به پا کرد. این مدل نخستینبار در ۱۹۸۷ معرفی شد و توانست با عملکرد فنی خارقالعاده تا حدود زیادی ناکامیهای نسل چهارم کوروت نظیر تاخیر در تولید و مشکلات کیفی را کمرنگ کند. طراحی سیستم تعلیق با کمک کارول شلبی صورت گرفت و یک کیت بدنه آیرودینامیک برای بهبود پایداری در سرعتهای بالا و هوارسانی بهتر به پیشرانه برای آن در نظر گرفته شد. استفاده از یک پیشرانه مخصوص مسابقات نسکار با پیستونهای فورجکاری شده و سرسیلندرهای آلومینیومی در کنار دو توربوشارژر ساخت Turbonetics خروجی ۸۹۸ اسببخار و گشتاور ۱۰۴۶ نیوتونمتر، دستیابی به شتاب ۰-۱۰۰ کمتر از ۹/۳ثانیه و حداکثر سرعت ۴۱۰ کیلومتر بر ساعت را امکانپذیر میساخت؛ ارقامی که در آن زمان غیرقابل باور بودند و حتی با استانداردهای امروزی نیز دیوانهوار هستند. این رکورد سرعت که در اکتبر ۱۹۸۸ توسط جان لینگنفلتر ثبت شد، SledgeHammer را تا سال ۲۰۱۰ و عرضه بوگاتی ویرون سوپراسپرت به سریعترین خودرو قابل تردد در معابر عمومی بدل کرده بود.
کوروت ZR-1 1990
موفقیت چشمگیر کالاوی، شورولت را به ساخت یک نسخه قدرتمند تولیدانبوه از کوروت تشویق کرد؛ امکانی که با تملک برند بریتانیایی لوتوس توسط جنرالموتورز در اواخر دهه ۱۹۸۰ فراهم شد. شورولت برای ساخت سریعترین خودرو خیابانی تولید انبوه دنیا بر پایه نسل چهارم کوروت، همکاری با لوتوس را برای ساخت پیشرانه ۷/۵لیتری کاملا جدید با کد LT5 آغاز کرد. این موتور با بلوک آلومینیومی، ۳۲ سوپاپ و چهار میلسوپاپ بالاسری، خروجی ۳۷۵ اسببخار را به چرخهای عقب منتقل میکرد که ۱۲۵ واحد بیشتر از کوروت استاندارد بود. لوتوس همچنین در طراحی سیستم ترمز و فرمان ZR-1 نقش مهمی ایفا کرد. خروجی و گشتاور پیشرانه در ۱۹۹۳ به ۴۰۵ اسببخار و ۵۲۱ نیوتونمتر ارتقا یافت. در بدو ورود به بازار، ZR-1 صفر تا صد ۴/۴ثانیه داشت و حداکثر سرعت آن به بیش از ۲۸۹ کیلومتر بر ساعت میرسید.
کوروت ZR-1 ۲۰۰۹
با معرفی نسل ششم، نامهای ZR-1 و Z06 به مدلهای عادی کوروت با تولید انبوه تبدیل شدند. در حالی که Z06 در سال ۲۰۰۶ به به بازار بازگشت و تا ۲۰۱۳ نیز روی خط تولید قرار داشت، ZR-1 در ۲۰۰۹ و پس از غیبتی ۱۹ساله به فهرست نسخههای کوروت اضافه شد. اگرچه Z06 از یک پیشرانه حجیم ۷لیتری LS7 در زیر کاپوت بهره میبرد اما ZR-1 مجهز به بلوک ۲/۶لیتری LS9 بود که توسط یک سوپرشارژر تغذیه میشد. خروجی ۶۳۸ اسببخاری آن ۱۳۳ واحد از Z06 بیشتر بود و در زمان عرضه به بازار، به عنوان قویترین و سریعترین کوروت ساختهشده شناخته میشد که برای رسیدن از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها به ۴/۳ ثانیه نیاز داشت. حداکثر سرعت ۳۲۹ کیلومتر بر ساعت نیز رکورد دیگری برای یک کوروت به شمار میرفت. استفاده گسترده از فیبرکربن در بخشهایی نظیر سقف، کاپوت، گلگیرها و اسپویلر جلو به همراه ترمزهای کربن سرامیکی سیستم کنترل سواری مغناطیسی با سنسورهای هوشمند، آن را به قلمرو سوپراسپرتهای مدرن نزدیکتر کردند.
کوروت ZR-1 ۲۰۱۸
رونمایی از آخرین و مهمترین کوروت قرارگرفته در لیست ما در اکتبر ۲۰۱۷ صورت گرفت. این مدل از پیشرفتهترین پکیج آیرودینامیکی که شورولت تا به حال برای یک خودرو جادهای طراحی کرده است بهره میبرد. جدای از طراحی دوباره دماغه و کاپوت عضلانی، ZR-1 در بخش انتهایی دارای دو اسپویلر جداگانه است که یکی از آنها بیش از ۷۰ درصد نیروی رو به پایین را در سرعتهای بالا تولید کرده و دیگری نیز به عبور هرچه سریعتر از پیچهای مسیر کمک میکند؛ این ویژگی برای اولین بار است که در یک کوروت دیده میشود. در داخل محفظه موتور، قویترین پیشرانه تاریخ شورولت با نام مستعار LT5 با حجم ۲/۶لیتر و یک سوپرشارژر غولپیکر قرار دارد که ۷۵۵ اسببخار قدرت و ۹۶۹ نیوتونمتر گشتاور تولید میکند. شتاب صفر تا ۱۰۰ کمتر از ۳ثانیه و حداکثر سرعت بیش از ۳۳۷ کیلومتر بر ساعت این مدل، رکورد دیگری برای کوروت ثبت میکند. در ضمن، برای نخستین بار امکان سفارش یک گیربکس ۸سرعته اتوماتیک برای مشتریان ZR-1 فراهم شده است، البته همچنان یک نمونه ۷سرعته دستی نیز در دسترس است.
نویسنده: سید امیرحسین شکوهی