سفرهای نوروزی با طعم تصادفات جاده‌ای و کمی چاشنی مرگ

کلثوم دلیران– همه ساله یکهفته آخر اسفند ماه شاهد آغاز سفرهای نوروزی مردم ایران به نقاط مختلف کشور هستیم.

جاده های شلوغ، ماشین هایی که روی باربند کلی وسیله گذاشته شده، سبزه های پشت ماشین ها برای بدر کردن سیزدهم عید چشم هر مسافر داخل جاده را نوازش می دهد.

چند روز نگذشته از این آغازها از سوی پلیس راهور کشور و دیگر مقامات آماری اعلام می شود مبنی بر بروز حوادث و تصادفات جاده ای و چند مصدوم و کشته.

تمام این سال ها گوش مان عادت کرده به شنیدن این اخبار، انگار سفرهای نوروزی با تصادفات جاده ای عهدی ناگسستنی بسته اند و نهایت مسافرت برای برخی از هموطنان سفر به آخرت است و بازگشتی ندارد.

در تازه ترین خبرها، رئیس مرکز کنترل ترافیک پلیس راهور کشور گفته: در ۱۶ روز گذشته ۶۶۴ نفر در تصادفات جاده ای جان باختند که در این بازده زمانی ۱۷ هزار ۴۷۶ نفر هم مصدوم شدند.

به همین سادگی… حالا طبق گفته استاندار لرستان در همین ایام ۲۲ نفر در تصادفات جاده ای در لرستان کشته شده اند که تعداد ۲۰ نفر نسبت به سال گذشته کاهش داشته ایم و این باز جای شکر دارد.

اما آیا صرفا دادن اخبار از این دست که چه تعداد تلفات، کشته و مصدوم در تصادفات جاده ای به ثبت رسیده از سوی متولیان امر به مردم کافیست؟

در یک پژوهشی که شخصا دو سال پیش در سطح جاده ها داشتم مشخص شد مهمترین عامل در بروز حوادث جاده ای، عامل انسانی است.

رانندگانی که بدون داشتن هیچ گونه مهارت سوار مرکب آهنی شده و به جاده می زنند. بعد عواملی مثل وضعیت جاده ها، تخریب آسفالت در اتوبان ها، بزرگراه ها، عدم روشنایی کافی در شب، فقدان علائم راهنمایی و رانندگی در تصادفات جاده ای دخیلند.

نکته قابل تامل اینجاست که برای آسیب شناسی تصادفات سفرهای نوروزی هیچ ارگانی این مسئولیت را قبول نمی کند که علل بروز این پدیده اجتماعی شوم را از لحاظ امنیتی واکاوی کند و برای کاهش تلفات جاده ای و یا جلوگیری از اتفاقات تلخ راه کارهای علمی ارائه دهد.

همه ساله آمار تلفات و مصدومان جاده ای در سفرهای نوروزی برابری می کند با جنگ چند ماهه یک کشور خاورمیانه. جای تاسف دارد که این معضل به طور ریشه ای و اساسی آسیب شناسی نمی شود. نقطه ضعف ها در این خصوص شناسایی نمی شود. گویا جان آدمی ارزشی ندارد. تبعات منفی بروز تصادفات جاده ای و برآورد خسارات بعد از آن برای بازماندگان چنان وضعیت اسفناکی بجا می گذارد که تا چندین سال درگیر آن هستند.

انتظار می رود مقامات عالی در ارگان های متولی یک قرارگاه آسیب شناسی ویژه سفرهای نوروزی و علت اینهمه تصادفات در جاده ها را تشکیل دهند و یک خودارزیابی در حطیه فعالیت در بازده زمانی ایام نوروز داشته باشند بلکه در سال آینده با برطرف شدن برخی مشکلات اعم از انسانی، ریلی و جاده ای دیگر شاهد سفرهای نوروزی با طعم تصادفات جاده ای و کمی چاشنی مرگ نباشیم.